Vandaag is het Moederdag. Een dag die voor mij altijd bijzonder voelt.

Ik ben zelf (nog) geen moeder, maar wél een trotse dog mom van mijn superlieve hondje Shéa 🐾. En toch heb ik zóveel liefde en respect voor de vrouwen om mij heen.
Vrouwen die dragen, voeden, zorgen, troosten, bouwen… vaak in stilte.
De grootste groep klanten waar ik al meer dan 10 jaar mee mag werken, zijn moeders.
En keer op keer zie ik hoe zij zichzelf op de laatste plaats zetten, maar ondertussen het fundament zijn van alles en iedereen om hen heen.

Ik ben God zó dankbaar voor mijn eigen moeder.
Oprecht: ik had mij geen betere kunnen wensen.

Mijn moeder is een krachtige, Ghanese vrouw. Vol zachtheid, maar ook vol vuur.
Ze is iemand bij wie je je altijd welkom voelt. Iemand die liefde niet alleen uitspreekt, maar echt laat voelen. Ze verzorgde me vanaf jongs af aan met een toewijding die ik pas écht begon te begrijpen toen ik ouder werd.

De geur van warme sheaboter vult tot op de dag van vandaag mijn herinnering aan die momenten. Die rituelen bleven ook toen ik ouder werd. Ik weet nog dat ik het soms ongemakkelijk vond, die eindeloze massagebeurten met warme boter. Maar nu zie ik: dat wás liefde.

Mijn moeder is tastbaar in haar liefde. Ze heeft me letterlijk gevormd met haar handen.
Als kind keek ik vaak naar haar handen. Ze deden alles: schoonmaken, masseren, haren invlechten, kruiden wrijven, pleisters plakken, lachen opvangen. Die handen waren mijn eerste schoonheidsschool.

Wat zij me leerde over verzorging, is wat ik vandaag de dag elke klant meegeef.
Hoe je doucht. Hoe je je insmeert. Hoe je met aandacht omgaat met je lichaam en je huid.
Die simpele dingen, die voor ons zo normaal leken, vormen het fundament van Melplexion.

Want dát is wat mijn merk draagt. Het liefhebben van je eigen huid.
De tijd nemen om jezelf te verzorgen, zoals onze moeders dat met ons deden.
Zonder haast. Zonder oordeel. Met zachtheid én trots.

Mijn moeder was mijn eerste model. Voor producten. Voor behandelingen. Voor mijn visie.
Ze geloofde in me toen er nog niets tastbaars was. Alleen een droom, een verlangen en een notitieboekje vol ideeën.
Ze zat daar met gesloten ogen, terwijl ik haar huid behandelde alsof het heilig was. En dat was het ook.

Mama, deze editie is voor jou. Voor je handen, je hart, je hoop. Dankzij jou weet ik wat échte zorg is. Niet commercieel, maar cultureel. Niet oppervlakkig, maar spiritueel. Met liefde, vertrouwen en gebed.

💛 Aan alle mama’s vandaag, in welke vorm dan ook:
Biologische moeders. Bonusmoeders. Vrouwen die moeder zijn in zorg, in energie, in toewijding. Aan mama’s to be. En aan zij die verlangen, missen of herdenken.
Ik zie jullie. Ik eer jullie. En ik dank jullie.

✨ Volgende week neem ik je mee in hoe het was om vanuit ondernemend perspectief te bouwen aan een merk dat niet gebaseerd is op trends, maar op traditie.

Blijf leren, blijf stralen. Tot de volgende Melanin Moment! 💛

Liefs,
Angela